Hoi Hoi allemaal =) jamo jambo! ;)

Nu al over de helft vvan mijn reis. De tijd vliegt echt voorbij, maar dat is een goed teken. =)

Deze week de school verder afgemaakt. Het schilderwerk (muren binnen & buiten, deuren, ramen en 2 speeltoestellen) is nu klaar. Een beschermlaag op twee van de buitenmuren is aangebracht en aan de onderkant van de buitenmuur is een rand van cement gemetseld. Het wordt steeds mooier, hopelijk kan de school snel gebruikt gaan worden =).

Deze week was het mijn beurt om in de middag Engelse les te geven. Dit deed ik samen met 1 van de jongens uit Engeland. Besloten dat hij les zou geven aan de meer gevorderde leerlingen en ik de beginnersklas zou doen. Het was een hele gevarieerde groep waar ik les aan gaf. Kinderen tussen de 10 en 16 jaar, maar ook een moeder van 36. In deze week heb ik ze een aantal dieren, verschillende soorten fruit en voedsel, de dagen van de week, maanden en de cijfers t/m 100 geleerd. Op het krijtbord schreef ik de woorden in het Swahilli en in het Engels, die zij vervolgens over namen in hun schriftjes. Door middel van kleinen opdrachtjes en spelletjes oefenden ik hierna de verschillende Engelse woorden met ze. Onder die boom heb ik ze hopelijk wat nieuwe dingen geleerd =).

Tijdens deze engelse lessen heb ik twee bijzondere meisjes ontmoet, met mooie maar ook aangrijpende verhalen. Een (1, sorry ik kan hier geen streepjes op de 1 zetten :P ) van de meisjes kwam uit Kenia. Ze woont nu bij haar oom in Tanzania, omdat beide ouders  zijn overleden. Haar moeder is overleden tijdens haar geboorte en daarom wil ze nu een verpleegkundige worden. Ze wilt namelijk voorkomen dat dit ook bij andere kinderen gebeurt, zodat zij niet hun moeder hoeven te missen.Kippenvel en een brok in mijn keel toen ik dit hoorde. Het andere meisje vertelde dat ze graag een journaliste wilt worden, zodat ze iedereen kan vertellen hoe mooi Tanzania is. Zoals zij het zelf mooi zei: Tanzania is peace and love. Dit meisje wilde mij ook graag laten zien waar ze woonden en mij aan haar familie voorstellen. Dit aanbod sloeg ik natuurlijk niet af en na de Engelse les ging ik met haar mee. Na een kleine wandeling aangekomen bij het huisje. Ik werd welkom ontvangen, haar vader en moeder begroeten mij met een brede lach en vertellen mij dat ik altijd welkom bij hun ben. Het is indrukwekkend en mooi om te zien hoe dankbaar deze mensen zijn met wat ze hebben en hoe welkom ze zijn. Want in dat kleine huisje, niet groter dan onze keuken, wonen ze met z'n zessen. Beide meisjes en de familie heb ik hartelijk bedankt! Deze mooie verhalen zal ik altijd met mee nemen =).

Nog maar een weekje werken! Wat we precies volgende week gaan doen weet ik nog niet. Waarschijnlijk krijg ik samen met een jongen uit Engeland (die hier ook voor een maand is) kookles van de moeders vanuit het dorpje. Ook zullen we beginnen aan de tafels en stoelen voor in de school en gaan we de vissers helpen bij het Seaweeden (ik weet alleen nog niet precies wat dat is :P).

Volgende week zullen jullie mijn laatste verhaal vanuit Tanzania horen =). Iedereen echt weer heel erg bedankt voor al jullie lieve en leuke berichtjes! Echt leuk om te lezen hoe iedereen aan mij denkt en met mij mee reist! =)

Hele lieve warme groetjes vanuit Tanzania! Tot volgende week!